People Who Grow Up Dancing Are Happier, Less Stressed And Smarter

 

Once you lace up your pointe shoes, there’s nothing like the high of becoming one with the music.

Everything else in the world fades away when the music begins.

Your breathing coincides with each graceful movement, as your feet whisk you away across the dance floor.

Like “The Nutcracker,” every dance to a dancer seems like a magical fairytale… and we get to dance it.

Croise devant, demi plié and arabesque may seem like foreign terms to outsiders, but to dancers, these moves are within a beautiful language all their own.

Dance is not just a hobby or passion… it’s a lifestyle.

From tiny tutus to the big leagues, we’ve danced our hearts out on stage in gorgeous leotards and costumes; we’ve dealt with all sorts of blisters on our feet.

The irreplaceable memories that have gotten us to where we are today show that the battle scars are well worth it.

Within the elegance of being a dancer, it’s also an extreme workout.

Any dancer will tell whoever thinks dancing is not a sport that they’re completely wrong and encourage them to try dancing in our shoes for a day.

Professional dancer Shanna LaFleur once said:

It takes an athlete to dance, but an artist to be a dancer.

Dancers grew up with each choreographed number being a magnificent work of art — the stage as their palette and each move, a vibrant color.

In addition to harnessing creativity, dance is an outlet to alleviate daily stresses and bring so much happiness to those who embrace it.

It’s an incredible escape from reality, where you can lose yourself in the movements.

There’s actually research that proves people who grew up as dancers are less stressed and happier.

According to Prevention, Swedish researchers conducted a study involving 112 female teens. Each of the girls was dealing with back and neck pain, anxiety, depression or stress.

Half of the studied teenagers were involved in dance classes each week, while the other half of the girls did not attend classes.

The results were very positive for the teens who incorporated dancing into their weekly routines.

Mental health was improved for these girls, and it was also reported they experienced a mood boost.

In a press release, lead study author Anna Dubert stated, “…dance can result in high adherence and a positive experience for the participants.”

Prevention goes on to say it’s never too late to benefit from dancing, and you don’t even have to be a prima ballerina to reap its rewards.

Enrolling in ballet, modern or lyrical classes after work/on the weekend is a great way to incorporate dancing into your life.

And soon enough, you’ll be twirling down the pathway to happiness.

Psychology Today says dancing makes you happier than simply hitting up the gym or going for a run.

A study conducted at the University of London involved patients dealing with anxiety disorders.

They dedicated time to one of the following therapeutic environments: an exercise class, a modern-dance class, a math class or a music class.

Out of all the settings, the modern-dance class was the one environment that reduced anxiety a significant amount.

Author Vicki Baum once said:

There are shortcuts to happiness, and dancing is one of them.

Another benefit of dancing frequently is that it stimulates the mind andsharpens cognitive skills at every age.

Dancing stimulates different brain activities at the same time, including emotional, rational, kinesthetic and musical.

This increases the way your brain functions in a positive way.

Imagine that, a fun activity with a wealth of health benefits that keeps us in shape, makes us feel good and makes us smarter!

I’m a dancer, and I have done it all: ballet, pointe, tap, jazz, modern, Irish, hip-hop and plain-old rocking it on the dance floor.

I have to say, I agree 100 percent with the conducted research. Dancing has all of these benefits and so much more.

When you’re a dancer, you can’t help but tip-tap under the table.

We have rhythm.

My motto has always been, if it feels right and it feels good, go for it! It’s never too late in life to channel your inner dancer.

Happy feet are truly good for the mind, body and soul.

Մարդկության պատմության 10 ամենակարկառուն մաթեմատիկոսները

1. Սամոսցի Պյութագորաս

Pythagoras

Հույն մաթեմատիկոս Պյութագորասին շատերը համարում են աշխարհի ամենահանճարեղ մաթեմատիկոսներից մեկը: Նա ապրել է ժամանակակից Հունաստանում մ.թ.ա. 570-495 ընկած ժամանակահատվածում: Հայտնի է նաև Պյութագորյան թեորեմով: Այնուհանդերձ, որոշ աղբյուրներ կասկածի տակ են առնում, որ նա է ապացույցը գտել: Կա վարկած, որ սա ոչ թե իր հայտնաբերած, այլ իր աշակերտների հայտնաբերած թեորեմն է կամ էլ Բաուդհայանայի թեորեմը, ով ապրել է Հնդկաստանում նրանից դեռևս 300 տարի առաջ: Ով էլ որ հայտնաբերած լինի թեորեմը, այն մեծ դեր է խաղում ներկայումս, մասնավորապես տեխնոլոգիական նորամուծությունների ոլորտում: Բացի այդ` այն հիմք է ծառայել մաթեմատիկական այլ թեորեմների համար: Բայց ի տարբերություն վաղ տեսությունների մեծ մասի` այն խթանեց երկրաչափության զարգացումը և մաթեմատիկան դարձրեց ավելի բարձրահամբավ գիտություն:

2. Էնդրյու Վայլս

Picture-Right

Ցուցակի միակ ժամանակակից մաթեմատիկոսը ամենից շատ հայտնի է Ֆերմատի վերջին թեորեմի ապացույցով: Չնայած մաթեմատիկայի ոլորտում ունեցած նրա ներդրումներն այնքան մեծ չեն, որքան այս ցուցակում ներառված մյուս մաթեմատիկոսներինը, նրա նվիրվածությունն իր աշխատանքին հիացմունքի է արժանի. նա յոթ տարի շարունակ գրեթե ամբողջ ընթացքում փակված է եղել սենյակում` մաթեմատիկական խնդրի լուծումը գտնելու համար: Երբ պարզվեց, որ լուծման մեջ սխալ էր սպրդել, նա կրկին մեկուսացավ մի տարով, մինչև որ հաջողվեց գտնել վերջնական լուծումը: Այն ժամանակ քչերը կարող էին հասկանալ և արժևորել նրա գտած մաթեմատիկական ապացույցի կարևորությունը: Այնուհանդերձ,  նրա հայտնիությունը ժամանակի հետ աճելու միտում ունի:

 

 

3. Իսահակ Նյուտոն և Վիլհելմ Լայբնից   

Newtonleibniz

Ես այս երկու անհատներին միևնույն հորիզոնականում եմ ներկայացնում, քանզի նրանք երկուսն էլ ժամանակակից դիֆերենցիալ և ինտեգրալ հաշիվների հեղինակն են և այսպիսով միասնականորեն ոլորտի զարգացման մեջ իրենց ներդրումն են ունեցել: Լայբնիցը  առանձնահատուկ ավանդ է ունեցել տեղաբանության (տոպոլոգիա) ոլորտում: Երկու մաթեմատիկոսներին միավորում է այն հանգամանքը, որ երկուսն էլ անգնահատելի դեր ունեն մաթեմատիկայի զարգացման մեջ:

4. Լեոնարդո Պիսանո Բլգոլո

Fibonacci

Բլգոլոն` հայտնի նաև որպես Լեոնարդո Ֆիբոնացի, միջնադարի ամենակարկառուն մաթեմատիկոսներից մեկն է: Նա ապրել է 1170-1250 թթ.: Բլգոլոն հայտնի դարձավ այն բանից հետո, երբ արևմտյան աշխարհիններկայացրեց Ֆիբոնացիի շարքը: Բացի այդ` Լեոնարդո Պիսանո Բլգոլոն մեծապես նպաստել է արաբական թվային համակարգի զարգացմանը: Ցավոք սրտի, սրա համար նա այնքան էլ մեծ ճանաչում չի ստացել:

5. Ալան Թյուրինգ

Alan Turing Photo

Ալան Թյուրինգը շատերի կողմից համարվում է քսաներորդ դարի ամենապայծառ գիտնականներից մեկը: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ բրիտանական մի քանի հաստատություններում աշխատելուց հետո նա շատ կարևոր գյուտեր արեց և ստեղծեց աննախադեպ մեթոդներ, որոնց շնորհիվ հնարավոր էր կոդեր կոտրել: Նրա հայտնագործությունները ներգործել են պատերազմի արդյունքների վրա:  Պատերազմի ավարտից հետո նա իր ժամանակը ծախսում էր համակարգչային ասպարեզում: Նա հեղինակել է մի շարք աշխատություններ, որոնք այսօր ևս հայտնի են:

 

6. Ռենե Դեսկարտես

Descarte

1596-1650 թթ. ապրած ֆրանսիացի փիլիսոփա, ֆիզիկոս և մաթեմատիկոս Ռենե Դեսկարտեսը հսկայական ներդրումներ է կատարել մաթեմատիկայի ոլորտում: Նա համագործակցել է Նյուտոնի և Լայբնիցի հետ: Դեկարտեսը թերևս ավելի հայտնի է ընթերցողին Կարտեսյան երկրաչափության գյուտով` ավելի հայտնի իբրև ստանդարտ գրաֆ:  Հանրահաշվի մեջ ոչ պակաս կարևոր ներդրում էր ինդեքսների գյուտը, որոնք կարող էին կիրառվել էներգիայի հզորությունը ցույց տալու համար:

7.  Էվկլիդես

Euklid-Von-Alexandria 1

Էվկլիդեսն ապրել է մ.թ.ա. 300 թ.-ին: Նա համարվում է երկրաչափության հիմնադիրը:  Ցավոք սրտի, շատ քիչ բան է հայտնի նրա կյանքի մասին: Նրա գյուտերը հրապարակվել են նրա մահվանից շատ ավելի ուշ: Էվկլիդեսը հայտնի է թեորեմների մանրակրկիտ մշակված ու տրամաբանական ապացույցներով: Մինչ օրս էլ տվյալ համակարգն օգտագործվում է: Նրա աշխատություններից ամենահայտնին «Էլեմենտներ»աշխատությունն է, որը գործածվել է նույնիսկ դպրոցներում դասավանդման նպատակներով:  Կան հինգ այլ մաթեմատիկական աշխատություններ, որոնք վերագրվում են  Էվկլիդեսին, սակայն չկան հստակ փաստեր, որոնք թույլ կտան պնդել, թե դրանց հեղինակը հենց  Էվկլիդեսն է:

 

8. Բ. Ֆ. Բեռնարդ Ռեյման

Riemann

1826 թվականին աղքատ ընտանիքում ծնված Բեռնարդ Ռեյմանին վիճակված էր դառնալ տասնիններորդ դարի մեծագույն մաթեմատիկոսներից մեկը: Նա բազում ներդրումներ է կատարել երկրաչափության ոլորտում: Հեղինակել և իր անունով է կնքել մի շարք թեորեմներ: Նրան են պատկանում Ռեյմանի երկրաչափությունը, Ռեյմանի ինտեգրալը և այլն: Նրա ամենահայտնի գյուտը Ռեյմանի հիպոթեզն է: Այս հիպոթեզն աչքի է ընկնում իր բարդությամբ և շփոթմունքի մեջ կարող է գցել անգամ ամենակարկառուն մաթեմատիկոսներին: Ռեյմանի հայտնագործությունները անգամ իր մահվանից հետո կարող են նոր բացահայտումների հիմք հանդիսանալ:

9. Կառլ Ֆրիդրիխ Գաուս

508Px-Bendixen - Carl Friedrich Gauß, 1828

Մաթեմատիկայի արքայազնը` հրաշամանուկ Գաուսը, իր առաջին մեծ գյուտն արեց դեռևս պատանեկան հասակում: Նա իր գլուխգործոցը` աննախադեպ «Թվաբանության ուսումնասիրությունը» (Disquisitiones Arithmeticae), գրեց քսանմեկ տարեկանում: Շատերին Գուասը հայտնի է իր մտավոր վառ կարողություններով: Ուսումն ավարտելուց հետո նա ապացուցել է հանրահաշվի առանցքային թեորեմներ և ներկայացրել Գաուսի գրավիտացիոն կոնստանտը: Այս ամենը նրան հաջողվել է կատարել բավականին երիտասարդ հասակում` դեռևս քսանչորս տարեկանում: Նա մահացել է 77 տարեկանում և շարունակել է տքնաջան աշխատանքը մաթեմատիկայի ասպարեզում մինչև իր մահը:

10. Լեոնարդ Էյլեր

480Px-Leonhard Euler 2

Եթե Գաուսն արքայազն է, ապա Էյլերը արքան է: Նա ապրել է 1707-1783 թթ.: Նրան համարում են աշխարհի ամենակարկառուն մաթեմատիկոսը: Նա աննախադեպ տաղանդ ուներ իր ապրած ժամանակաշրջանի համար և կարող էր համեմատվել անգամ Էյնշտեյնի հետ: Նրա ամենաէական ներդրումը մաթեմատիկական նշանակությունների համակարգի (նոտացիա) ստեղծումն էր: Այս գյուտը չի կորցրել իր արդիականությունն ու կարևորությունը ժամանակակից մաթեմատիկայում: Նա նաև ապացուցել է բազում թեորեմներ: Արդյունաբերական և տեխնոլոգիական առաջընթացի համար մենք շատ բանով պարտական ենք նրա հայտնագործություններին:

 

 

Ֆերնան Լեժե

 

 

Ֆրանսիացի նկարիչ և քանդակագործ, դեկորատիվ արվեստի վարպետ և կոմունիստականկուսակցության անդամ: Ստեղծագործել է կուբիզմ ոճում:

Ծնվել է 1881 թ. Փետրվարի 4-ին, Ֆրանսիայի հյուսիում գտնվող նորմանդական Արժանտան քաղաքում:Նրա հայրը՝ Անրի Արման Լեժեն, ով զբաղվում էր անասնապահությամբ, մահացել է ապագա նկարչիծնվելուց մի քանի տարի անց: Մայրը՝ Մարի Ադել Դյունոնը, ապրում էր իր ֆերմայում՝ Լիզորում մինչևիր մահը 1922թ.:

Ֆերնանը սովորել է արժանտյան քոլեջում և Տենշեբրի եկեղեցական դպրոցում: Այստեղ նա մտածում է իր հետագա ճակատագրի մասին, և հասկանում է, որ ուզում է ճարտարապետ դառնալ: 1897-1899թթ. նա ճարտարապետություն է սովորում Կաննում: Այստեղ նա սովորում է գրաֆիկայի հիմունքները: Հաջորդ երկու տարիների ընթացքում նա ապրում է Փարիզում, որտեղ էլ աշխատում է որպես ճարտարապետի գծագրիչ: Նրա ճարտարապետական կարիերան ընդհատում է զինվորական ծառայությունը Վերսալի ինժիներական վաշտում: Սակայն 1903թ.-ին նա ընդունվում է դեկորատիվ արվեստի բարձրագույն դպրոց: Նրան չեն ընդունում գեղարվեստի բարձրագույն վարժարան, բայց նա այցելում է Ժերոմ Ֆերրերի իրավունքների աուդիտորական դասընթացների, ինչպես նաև Ժուլյան ակադեմիա: Ազատ ժամանակը նա անցկացնում էր Լուվրում: Նրան հատուկ ուշադրությանն են արժանանում իմպրեսիոնիստների աշխատանքները: Դրա ազդեցությունը նկատվում է իր վաղ աշխատանքներում: 1908թ.-ին Լեժեն ուղարկվում է “Ուլյե”, արվեստագետների տուն, որտեղ հանգրվանել էին ապագա գիտունները: Նա ծանոթանում է Արխիպենկոյի, Լորանի, Սուտինի, Շագալի, Դելանուանի հետ: Այդեղ հաճախ լինում էին Մաքս Ջակոբը, Ապոլլիները, Ռենալը և այլ հայտնի մարդիկ: Նրանցից ոմանք դառնում են Լեժեի ընկերները:

1909թ.-ին Լեժեն կցվում է նոր ուղղության՝ կուբիզմի: Լեժեի աշխատանքներում զգալի տեղեն զբաղեցնում սոցիալական և արդյունաբերական թեմաները: Բացի նկարչությունից, նազբաղվում էր նաև կերամիկայով, գրքի նկարազարդումներով, հագուստի և գորգերիձևավորմամբ, աշխատում է թատրոնում և կինոյում:

1919թ.-ին Լեժեն ամուսանում է Ժանն Լոյի հետ, սկսում է աշխատել իր հիմնական նկարների վրա, և ցուցադրում է իր աշխատանքները փարիզյան Լեոնս Ռոզենբերգի պատկերասրահումև Անտվերպենում: Նա ընկերական հարաբերություններ է հաստատում Լե Կորբյուզի հետ,գրում է “Վերանորոգում”-ը և “Մեծ ճաշ” –ը: Նա ներգրավվում է Աբել Հանսի “Անիվը” ֆիլմի աշխատանքներում, պատկերազարդում է գրքեր, իրականացնում է ներկայացումների համար կոստյումների դեկորացիաների ծրագրեր, ընդհանուր առմամբ վարում է ակտիվ ստեծագործական կյանք: Իր ընկեների կողմից ստանում է «տյուբիստ» մականունը:

Լեժեն ստացել է ճարտարապետական երկամյա կրթություն, իսկ ավելի ուշ եղել է աուդիտոր Փարիզի գեղարվեստի դպրոցում: Լեժեն, Բրակի և իսպանացի նկարիչ Պաբլո Պիկասոյի հետ միասին կարևոր դեր էր զբաղեցնում կուբիզմի ձևավորման և տարածման մեջ: Լեժեի մասնակցությունը համաշխարհային պատերազմին ազդեցություն է ունեցել իր հետագա աշխատանքների վրա:

Լեժեն ենթադրում էր, որ նկարիչը չպետք է փորձի ստեղծել գեղեցիկ օբյեկտներ, սակայնբավական է, որ նա ստեղծի գեղեցիկ նկարներ, որոնց համար մարդիկ չեն ունենա ավելիկարևոր բան, քան հեծանիվի անիվը:

Նրա առաջին նկարները նկարված են կուբիզմ ոճի մեջ (“Նստած կինը”, “Անտառում մերկացածները”):  Իր նկարներում Լեժեն օգտագործել է տեխնածին սիմվոլներ, պատկերելով օբյեկտներն ու մարդկանց՝ տեխնածին ձևով: “Քաղաք”-ը այդ առումով աառավել ուշագրավգեղանկարներից մեկն է:
Լեժեի աշխատանքները  փոքր ազդեցություն չունեին Նիդեռլանդներում նեոպլաստիզմիձևավորմանը և կառուցողականություն Խարհրդային Միությունում: XX դարի կեսերին Լեժենուներ  հաջողություններ և՛ որպես գեղագնկարիչ, և՛ որպես քանդակագործ: Ստեղծելովխճանկար, կերամիկա և գոբելեններ, նա նաև օգտագործում էր կառուցողականությանսկզբունքները: Իր վերջին կտավներում Լեժեն օգտագործել է ընտրության և տուգանքի մոնոխրոմ կազմի գույները: «Մեծ շքերթ»-ը իր վերջին կտավներից մեկն է. դա մի օրիգինալ ոճիմոնումենտալ օրինակ է:

1924թ.-ին Լեժեն բացում է անվճար նկարչական դպրոց (որտեղ կրթություն է ստացել նաև հայ նկարիչ Պետրոս Կոնտուրաջյանը): Իսկ 1927թ.-ին Բելորուսիայից տաղանդավորՆադեժդա Խոդասեվիչը դառնում է ակադեմիայի սան, ով ամբողջ կյանքը երազել էր լինելհամաշխարհային արվեստի մայրաքաղաքում: Սկզբում նա Նադյային ուշադրություն չէրդարձնում: Երևի Նադյան նրան տարօրինակ էր թվում. Լռակյաց այտոսկրոտ աղջիկ, չէրարձագանքում նրա կատակներին: Իրականում նա դրանք ուղակի չէր հասկանում՝ նրաֆրանսերենի իմացությունը հազիվ բավարարում էր, որպեսզի պատահական անցորդիցճանապարհ հարցներ: Ժամանակի ընթացքում,  վերանայելով Խոդասեվիչի աշխատանքները,Լեժեն զարմացավ օտարերկրացու «համր» հմտությամբ և տաղանդով և սկսեց հատուկ ուշադրություն դարձնել նրան:

Կյանքի այս ստեղծագործական կողմը Նադիային մեծ ուրախություն էր պարգևում: Լեժեն,Նադյային համարելով իր ամենատաղանդավոր սանը, առաջարկեց նրան ասիստենտիպարտականություն և բնակարան ակադեմիայում, և նրա հոգում ներշնչելով հույս ապագայիհանդեպ: Բայց այդ օրը, երբ Նադյան տոնում էր իր բնակարանամուտը, սկսվեց Երկրորդհամաշխարհային պատերազմը: Լեժեն որպես մարտնչած Առաջին համաշխարհայինպատերազմում և  գազով թունավորված Վերդենների կողմից, որոշեց գնալ Ամերիկա, համառորեն կանչելով Նադյային: Մարսելում նա երկար ժամանակ չէր նստում նավ, հուսալով, որ համենայն դեպս Նադյան կմտափոխվի և կգա: Բայց Նադյան չլքեց Փարիզը:Չորս տարի Նադյան մասնակցել է դիմադրության շարժմանը, լինելով վտանգի տակ: Թաքնվելով, փոխելով անունն ու արտաքինը, ոչ մի անգամ չափսոսլով, որ մնացել է Ֆրանսիայում:

Պատերազմից հետո Նադյան կարծես վերածնվեց: Լեժեն վերադարձավ, վերականգնվեց աշխատանքները ակադեմիայում, նրա աշխատանքները ցուցադրվեցին, դրանք գնեցին կոլեկցիոներները: Պիկասոն, բարձր գնահատելով Խոդասեվիչի արարչագործությունը, ժամանակ առ ժամանակ, նրան հրավիրում էր իր մոտ և ստիպում, որ նա ազնվորեն պատմեր Լեժեի վերջին աշխատանքների մասին: Նադյան, համակերպվելով կյանքի միայնությանը, կյանքից  չէր սպասում ոչ մի անակնկալ, բայց առջևում կար ևս մի ասպասելի շրջադարձ: Այրիացած Լեժեն նրան առաջարկություն է անում: Նադյան պատասխանում է համաձայնությամբ և ներդնում է իր ամբողջ ուժերը, որպեսզի ամուսնությունը դարձնի երջանիկ:
Նկարիչը մահացել է 1955թօգոստոսի  17-ին, Ֆրանսիայիսրտում՝ ԺիֆսյուրԻվետում փոքր քաղաքում:  ՖերնանԼեժեյի մահից հետո, այրի կինը՝ Նադյան դարձավ Լեժեի աշխատանքների ժառանգորդը: Նրա շնորհիվ 1960թ.-ին Բիոտիում բացվեց Լեժեի թանգարանը:
 

My favorite actor …Paul William Walker

 

Paul William Walker (September 12, 1973 – November 30, 2013) was an American actor. Walker began his career guest-starring in several television shows such as The Young and the Restless and Touched by an Angel. Walker gained prominence with breakout roles in coming of age and teen films such as She’s All That and Varsity Blues. In 2001, Walker gained international fame for his portrayal of Brian O’Conner in the street racing action film The Fast and the Furious, and would reprise the role in five of thenext six installments. He also starred in films such as Eight Below, Timeline, Into the Blue, Joy Ride and Running Scared.

Besides acting, Walker was the face of The Coty Prestige fragrance brand Davidoff Cool Water for Men, and starred in the National Geographic Channel series, Expedition Great White. He also founded the charity «Reach Out Worldwide» (ROWW), an organization providing relief efforts for areas affected by natural disasters. He was often praised for his off-screen charity work, and as a performer.

Walker died in a single-vehicle collision on November 30, 2013, alongside friend Roger Rodas. Three films that he was involved in at the time were released posthumously: Hours (2013), Brick Mansions (2014) and Furious 7 (2015). The song «See You Again» by Wiz Khalifa, which appeared on the Furious 7 soundtrack, is a tribute to Walker. The song was nominated for the Golden Globe Awardsfor Best Original Song at the 73rd Golden Globe Awards.

Walker was born in Glendale, California, and was the son of Cheryl (née Crabtree), a fashion model, and Paul William Walker III, a sewer contractor and a fighter who was a two-time Golden Gloves champion. Paul’s paternal grandfather had a boxing career as “’Irish’ Billie Walker”. Paul’s ancestry was mostly English, with some German, Swiss,and Irish. One of his grandfathers raced factory cars for Ford in the 1960s.The oldest of five siblings, Walker was raised primarily in the Sunland community of Los Angeles and attended high school in the San Fernando Valley, graduating from Sun Valley‘s Village Christian School in 1991. He was raised as a member of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints. After high school, Walker attended several community colleges in Southern California, majoring in Marine Biology.

On November 30, 2013, at approximately 3:30 p.m. PST, Walker and Roger Rodas, 38, left an event for Walker’s charity Reach Out Worldwide for victims of Typhoon Haiyan (Yolanda)  in Rodas’s red 2005 Porsche Carrera GT. The car crashed into a concrete lamppost and two trees on Hercules Street, in a 45 miles per hour (72 km/h) speed zone near Kelly Johnson Parkway in Valencia, Santa Clarita, California, after which the vehicle burst into flames. The crash was caught on film by a security camera.Authorities determined that Rodas was driving the car while Walker was the passenger.The Los Angeles County Sheriff’s Department declared both victims dead at the scene. Rodas died of multiple traumatic injuries while Walker died from the combined effects of traumatic and thermal trauma, according to the Los Angeles County Coroner‘s office. Both of their bodies were burned beyond recognition.

Year Title Role Notes
1986 Monster in the Closet «Professor» Bennett
1987 Programmed to Kill Jason Credited as Paul W. Walker
1994 Tammy and the T-Rex Michael
1998 Meet the Deedles Phil Deedle First lead role
1998 Pleasantville Skip Martin
1999 Varsity Blues Lance Harbor
1999 She’s All That Dean Sampson
1999 Brokedown Palace Jason
2000 The Skulls Caleb Mandrake
2001 The Fast and the Furious Brian O’Conner
2001 Joy Ride Lewis Thomas
2002 Life Makes Sense If You’re Famous Mikey
2003 Turbo-Charged Prelude Brian O’Conner
2003 2 Fast 2 Furious Brian O’Conner
2003 Timeline Chris Johnston
2004 Noel Mike Riley
2005 Into the Blue Jared Cole
2006 Eight Below Jerry Shepard
2006 Running Scared Joey Gazelle
2006 Flags of Our Fathers Hank Hansen
2007 The Death and Life of Bobby Z Tim Kearney
2007 Stories USA Mikey
2008 The Lazarus Project Ben Garvey
2009 Fast & Furious Brian O’Conner
2010 Takers John Rahway
2011 Fast Five Brian O’Conner
2013 Vehicle 19 Michael Woods
2013 Fast & Furious 6 Brian O’Conner
2013 Pawn Shop Chronicles Raw Dog
2013 Hours Nolan Hayes Released posthumously
2014 Brick Mansions Damien Collier Released posthumously
2015 Furious 7 Brian O’Conner Finished posthumously

Do You Know the Muffin Man?

My Son John = Diddle, Diddle, Dumpling

There was a little boy called John. He was very playful. He played hard at the playground and was exhausted when he got home. His father told him to get undressed and ready for a bath. The little boy nodded and went straight to his room.

His father was waiting for John at the bathroom but he never came. His father went to John’s room. He saw that John was already asleep in his bed fully clothed. And one shoe was off but one shoe was still on his right foot.

His father took off John’s shoe and his trousers. He dressed him in his pyjamas and left him to sleep.

Moral of the story :

Avoid playing too much until you are too tired to do anything else. If you play too much, you will be tired and you will get very little time for study which is more important than play.


Pussy is in the Well.

Once upon a time, there was a very useful little pussy cat. The pussy cat killed all the mice in the farmer’s barn.

One day, a little boy called Johnny Green wanted to play with the pussy cat. Johnny played rough. He even tried to drown the pussy cat in a well. The pussy cat was terrified. It cried for help.

A little boy called Tommy Stout was walking near the well. He heard the pussy cat’s cry from inside the well. He went to the well and quickly pulled the pussy cat out. The pussy cat was very happy.

Moral of the story :

Avoid becoming a bully. Be helpful and kind to animals. Then only you will not be bullied in the future and your life will be happy and peaceful.


Do You Know the Muffin Man?

One afternoon, Mrs. Darby was having tea with her friend, Mrs Smith. On the table, there were two cups of tea and some muffins.

“Mmm, this muffin is delicious. Did you bake them yourself?» asked Mrs Smith.

“No. Actually I bought them from the muffin man,» replied Mrs Darby.

“The muffin man?» asked Mrs Smith.

“Yes, the muffin man who lives in Drury Lane,» said Mrs Darby.

“Oh yes, I know that muffin man,» said Mrs Smith knowingly.

Moral of the story :

Share useful information with your friends. This way you could get more information in the future. The information will be of great help to you as well.

ճակատամարտեր

1. Սալամիսի ճակատամարտ, մ.թ.ա. 480թ.
Ճակատամարտ, որը կանխորոշեց Արևմտյան քաղաքակրթության գոյության իրավունքը։ Մ.թ.ա. 480 թվականին Սալամիսի նեղուցում հարյուրավոր մարտանավեր էին կուտակվել. թվով զիջող հունական նավատորմը՝ Թիմիստոկլեսի ղեկավարության ներքո, ծոււղակ էր լարել պարսից Քսերքսես արքայի հսկայական նավատորմի համար։ Ներքաշելով նրանց Սալամիսի նեղուցը՝ հույները զրկեցին պարսիկներին իրենց թվային առավելությունն օգտագործելու հնարավորությունից և օգտվելով իրենց ավելի զարգացած նավատորմի և ավելի հմուտ նավաստիներ ունենալու առավելությունից՝ պարզապես ջախջախեցին պարսից նավատորմը։ Արդյունքում, Քսերքսեսը ստիպված էր նահանջել Հունաստանից, ինչը հետագայում բերեց նրան, որ ի վերջո հունական քաղաքակրթությունը դարձավ Արևմտյան քաղաքակրթության հիմքը և դրա առաջամարտիկներն՝ ի դեմս Մակեդոնիայի ու հետագայում Հռոմի, հաստատեցին Արևմուտքի գերիշխանությունը հայտնի աշխարհի վրա։
2. Ակցիումի ճակատամարտ, մ.թ.ա. 31թ.
Ացիումի ճակատամարտով վերջակետ դրվեց բազմաբևեռ իշխանական համակարգով Հռոմեական պետությանը և վերջնականապես ծնվեց Հռոմեական Կայսրությունն ու կեսար-կայսեր ինստիտուտը։ Հռոմը մինչ օրս էլ համարվում է գերիշխանության տեսակետից անգերազանցելի բարձունքների հասած պետություն։
Ակցիումի ճակատամարտը որոշեց երկրորդ Եռիշխանության ճակատագիրը և դաժան ծովամարտից հետո, որի արդյունքում Կլեոպատրայի և Մարկ Անտոնիոսի միացյալ նավատորմը ջախջախվեց Օկտավիանոս Օգոստոսի ավելի փոքրաթիվ նավատորմի կողմից։ Արդյունքում, Կլեոպատրան և Մարկ Անտոնիոսը ճողոպրեցին Եգիպտոս և փորձեցին ուժերը հավաքել՝   նոր հարված հասցնելու համար, բայց Ակցիումի ճակատամարտում կրած պարտությունը բերել էր նրան, որ Անտոնիոսի դրոշի տակ կռվող լեգիոնները զանգվածային դասալքության պատճառով փաստացի դադարել էին գոյություն ունենալ։ Հայերիս համար սա կարելի է ցանկալի հաղթանակ համարել, քանի որ հենց այս զույգի ձեռքով խոշտանգվեց և բանտում մահացավ հայոց Արտավազդ արքան… Ամեն դեպքում, Ակցիումի ճակատամարտով սկսվեց Հռոմեական կայսրերի դարավոր գերիշխանությունը, իսկ Օկտավիանոս Օգոստոսը դարձավ առաջինը այդ երկար ցանկում։
3. Ճակատամարտ Կատալունյան դաշտերում, 451թ.
Այս ճակատամարտը հիմքերից ցնցեց միանգամից երկու կայսրություններ և արդյունքում բերեց երկուսի փլուզմանը՝ Արևմտյան Հռոմեական Կայսրության և Աթիլլ Հոնի տերության։ Արդեն 10 տարի Արևմտյան աշխարհը զարհուրելի արշավանքի թիրախ էր դարձել. արևելքի անծայրածիր տափաստաններից Եվրոպա էին ներխուժել հոների անթիվ-անհամար հորդաները՝ Աթիլլա արքայի գլխավորությամբ։ Բազմաթիվ բախումներից և ճակատամարտերից հետո հոները հաստատվել էին այժմյան Հունգարիայի տարածքում և պարբերաբար արշավներ էին իրականացնում հարակից տարածքների վրա: Հենց նման արշավանքներից մեկի արդյունքում էլ կայացավ Կատալունյան դաշտերի Ճակատամարտը, որը եթե ոչ ամենախոշոր, ապա մինչ այդ եղած բոլոր ճակատամարտերից խոշորագույնն էր և ժամանակակիցների վկայությամբ, այդ ճակատամարտ-նախճիրի ժամանակ զոհվեցին ավելի քան 100 հազար ռամիկներ՝ երկու կողմերից։Ճակատամարտի արդյունքում չեղան հստակ հաղթողներ և պարտվողներ՝ Աթիլլան նահանջեց Գալլիայից, վիզիգոթների արքա Թեոդորիխը ընկավ քաջերի մահով, Արևմտյան Հռոմեական Կայսրության բանակը կրեց այնպիսի կորուստներ, որոնք նա այդպես էլ չկարողացավ վերականգնել   և մի քանի տարի անց ինքն անէացավ։ Սակայն հոների համար սա ևս ցավագին արդյունքներ ունեցավ և 3 տարի անց՝ Աթիլլայի մահվանից հետո, Հոնական հսկայածավալ տերությունը բաժանվեց բեկորների։
4. Տուրի ճակատամարտ, 732թ.
8-րդ դար, Ֆրանկական պետության Տուր քաղաքի մատույցներ։ Իրար դեմ հանդիման դուրս էին եկել երկու բանակներ՝ 20000 քրիստոնյա մարտիկ հաշվող ու գերազանցապես հետևակից բաղկացած ֆրանկների բանակը՝ Շարլ Մարտելլի գլխավորությամբ, և 50000 մահմեդական մարտիկ ունեցող, գերազանցապես թեթև հեծելազորից բաղկացած արաբական բանակը՝ Աբդուլ Րահման Ալ Ղաֆիքիի գլխավորությամբ։ Տուրի ճակատամարտի դեպքում կանկեր նաև Ֆրանկների պետությունը, ինչպես մինչ այդ անկել էր Իսպանիան և մեծ հարց է, թե արդյո՞ք այդ դեպքում քրիստոնեությունը կլիներ աշխարհի թիվ 1 կրոնը և առհասարակ, այսօր կլիներ Եվրոպական Միությո՞ւն, թե՞ Եվրոպական Խալիֆություն։
Ամեն դեպքում, Մարտելը հաղթեց և ջախջախելով արաբներին քշեց նրանց մինչև Իսպանիա, սակայն Արևմտյան Եվրոպայում մինչև ուշ միջնադար կային իսլամական պետություններ՝ Պիրենեյան թերակղզում։
5. Հաթթինի ճակատամարտ, 1187թ.

Ճակատամարտ, որը դարձավ Խաչակիրների պետության վերջի սկիզբը՝ Սուրբ հողի վրա։ 1187թ., երկարատև ինտրիգներից հետո և կեղեքված տարատեսակ ալասերվածությամբ ու անբարոյականությամբ, Երուսաղեմի թագավորության 20-50 հազարանոց բանակը և 30 հազարանոց մահմեդականների բանակը՝ մեծն Սալահ Ադ Դին սուլթանի գլխավորությամբ, բախվեցին իրար Հաթթինի Պոզեր կոչվող տեղանքում։
7 ժամ տևած ճակատամարտի արդյունքում խաչակիրները խայտառակ պարտություն կրեցին՝ միայն զոհվածներով կորցնելով ավելի քան 10000 մարդ։ Գերի ընկան բազմաթիվ ազնվազարմ խաչակիրներ, այդ թվում նաև Երուսաղեմի թագավորության նորաթուխ թագավոր Գի Դե Լուսինյանը, Տամպլիերների գլխավոր մագիստրոս Ժերար Դե Րիդֆորը, Կիլիկյան Հայաստանի վրա արշաված ու իր ժամանակի ամենաստոր մարդկանցից մեկը համարվող Ռենե Դե Շատիյոնը և այլոք։
Ճակատամարտը ոչ միայն որոշիչ էր այդ պատերազմում, այլև որոշիչ դեր ունեցավ առհասարակ Խաչակիրների պետության համար, և մի քանի տասնամյակի ընթացքում մահմեդականները շեշտակի հարվածներով հետ վերցրին բոլոր այն հողերը, որոնք կորցրել էին 1-ին ու թերևս միակ հաջողված Խաչակրաց արշավանքի արդյունքում։

Մշակույթ

Տեղերի վանք

Տեղերի վանք

Տեղերի վանական համալիրը գտնվում է Բյուրականից հյուսիս, Տեղեր գյուղում, անդնդախոր կիրճի աջափնյա եզրին: Ըստ գավթի արևմտյան մուտքի բարավորին պահպանված շինարարական արձանագրության`վանքը կառուցել է իշխան Վաչե Վաչուտյանի կինը` Մամախաթունը, 1213-1232 թթ.: Վանքի ճարտարապետն է Աղբայրիկ վարդպետը: Հուշարձանը կառուցվել է մոխրագույն բազալտ քարով: Միջնադարյան Հայաստանի նշանավոր եկեղեցական կառույցներից է: Բաղկացած է Ս. Աստվածածին եկեղեցուց և գավթից:

Ս. Աստվածածին եկեղեցի -ըստ գմբեթի թմբուկի հարավայի նկողի վրա պահպանված արձանագրության կառուցվել է 1213 թ.: Պատկանում է գմբեթավոր սրահատիպ եկեղեցիների տիպին: Ունի ներքուստ խաչաձև, չորս անկյուններում երկհարկ ավանդատներով, արտաքուստ ուղղանկյուն հորինվածք: Եկեղեցին առանձնանում է ճարտարապետական զուսպ ոճով:

Գավիթ-կից է եկեղեցուն արևմտյան կողմից: Ըստ գավթի հարավարևելյան սյան խոյակի վրա պահպանված արձանագրության` կառուցել է Աղբայրիկ ճարտարապետը 1221 թ.: Պատկանում է քառասյուն գավիթների տիպին: Գավիթն ուշագրավ է իր ծավալատարածական հորինվածքով և առանձնահատուկ տեղ է գրավում նույնատիպ գավիթների շարքում: Գավթի հյուսիսարևմտյան և հարավարևմտյան անկյունների տանիքի վրա տեղադրված են մատուռանման երկու փոքր եկեղեցիներ, որոնք արտաքուստ ուղղանկյուն, արևելյան կողմից փոքր խորանով կենտրոնագմբեթ կառույցներ են: Մատուռների մուտքը դեպի գավիթ տանիքից են: Աղբայրիկ ճարտարապետի այս ինքնատիպ լուծումը կառույցին տալիս է վեհ ու սլացիկ կերպարանք:

Պաշտպանական նկատառումներից ելնելով`վանքը պարսպապատվել է: 1468 թ. Սարգիս Բյուրականցու կողմից վերակառուցվել է, XVIII դ. վերջում վերանորոգվել է:

Վանքը մեծապես վնասվել է 1949 թ. երկրաշարժից: Նոր վերանորոգումներ են կատարվել 1950-1953 թթ. և 1975-1976 թթ. :

Հովհաննավանք

Վանական համալիրը XIII դ. հայկական նշանավոր պատմաճարտարապետական հուշարձաններից է: Գտնվում է Օհանավան գյուղում, Քասաղի կիրճի արևմտյան եզրին: Համալիրի կազմում ընդգրկված են IV դ. Ս. Կարապետ միանավ բազիլիկ եկեղեցին, 1216-1221 թթ. Ս. Կարապետ գլխավոր եկեղեցին, XIII դ. գավիթը, տապանատունը, հուշասյուն կոթողը, թևավոր խաչքար և որմնափակ խաչքարեր, դպրոցի, միաբանության շենքեր ու վանական համալիրը պաշտպանող պարսպապատը:

Ս. Կարապետ բազիլիկ եկեղեցի -համալիրի հնագույն շինությունն է: Ըստ ավանդության` վանքը հիմնադրվել է IV դ. սկզբին, երբ Գրիգոր Լուսավորիչը կառուցել է միանավ բազիլիկը: Եկեղեցու Ս. Կարապետ անվանումը կապվում է Հայաստանում քրիստոնեական առաջին եկեղեցիներից մեկը լինելու հանգամանքի հետ: Վերակառուցվել է 573 թ.` վանահայր Աշոտ Դվինեցին փայտե ծածկը փոխել է քարե թաղով: Վերակառուցման է ենթարկվել նաև 1652 թ.: Անաղարտ է պահպանվել արևմտյան ճակատը` պայտաձև կամարներով և արտաքին սյունասրահի որմնանկարներով: Արևելյան ճակատին` վերջին նորոգման ժամանակ, քանդակվել է Վաչուտյան իշխանական տոհմի զինանշանը` արծիվ (ճանկերում` աղավնի):

Ս. Կարապետ գլխավոր եկեղեցի -կից է միանավ բազիլիկ եկեղեցուն հարավային կողմից: Կառուցել է իշխան Վաչե Վաչուտյանը 1216-1221 թթ., շինարարությունը ավարտել է իր որդին` Քուրդը: Հատակագծում այն արտաքուստ ուղղանկյուն, ներքուստ խաչաձև, չորս անկյուններում կրկնահարկ ավանդատներով գմբեթավոր սրահատիպ կառույց է, որտեղ անցումը գմբեթին իրականացվել է առագաստային փոխանցումով: Եկեղեցին արտաքուստ և ներքուստ շատ հարուստ է բազմաբնույթ, հյուսվածազարդ բարձրաքանդակներով ու պատկերաքանդակներով: Առավել ուշագրավ է շքամուտքի բարավորի պատկերաքանդակը, որը հարդարված է բուսական զարդաքանդակներով ծածկված ամբողջական ֆոնի վրա գերիշխող «Իմաստուն և հիմար կույսերի» առակի բովանդակությամբ։

Գմբեթը և հարավային պատը քանդվել են 1918 թ. երկրաժարժից, վերականգնվել` 1990-ական թթ.: Խորանի աջ կողմում գտնվող ավանդատնից գաղտնուղի է իջել Քասաղ գետի ձորը:

Գավիթ-ժամատուն – կառուցել է Քուրդ Վաչուտյանը 1250 թ. գլխավոր եկեղեցուն և բազիլիկային արևմտյան կողմից կից: Ուղղանկյուն հատակագծով լայնարձակ կառույցը պատկանում է քառասյուն կենտրոնակազմ հորինվածքով գավիթների տիպին: Ինչպես գլխավոր եկեղեցին, ժամատունը ևս աչքի է ընկնում բարձրաքանդակների ճոխությամբ: Ծածկը մասամբ իրականացված է շթաքարերով, մասամբ` խաչվող թաղերով և հարթ քարե առաստաղներով: Ծածկի կենտրոնական մասում զանգակատան 12-սյունանի ռոտոնդան է (հավանաբար կառուցվել է 1274 թ. նորոգման ժամանակ), որն եզակի է Հայաստանի նույնատիպ շինություններում և ունի ամենամեծ` 6,5 մ տրամագծով երդիկ:

Գավիթի հյուսիսային և բազիլիկ եկեղեցու արևմտյան պատերին կից է տապանատունը:

Հուշասյուն կոթող – թվագրվում է VI դ., կանգնեցված է վանքից հարավարևմուտք: Կոթողի եռաստիճան հիմնապատվանդանն ու միակտոր քարե պատվանդանը բազմանիստ են, իսկ հյուշասյունը նույնպես բաղկացած է միակտոր քարից կերտված զույգ սյուներից, որոնք պսակվում են մեկ ընդհանուր խոյակով:

Թևավոր խաչքար – թվագրվում է վաղ միջնադարով և կանգնեցվել է խորանարդաձև պատվանդանի վրա: Քանդակազարդ մեծածավալ հիմքից բարձրացող ուղղաձիգ խաչաքանդակի հորիզոնական թևերի տակ` երկու կողմերին, քանդակված են երկուական բուսական զարդաքանդակներ, իսկ խաչաթևերը պատված են համատարած զարդանախշերով:

1629 թ. գավիթից հարավ կառուցվել է վանական համալիրի դպրոցի շենքը: Իսկ XVII-XVIII դդ. համալիրի հարավային պարսպապատին կից եղել է միաբանության երկհարկ շենքը (ինչպես այս, այնպես էլ դպրոցի շենքը չեն պահպանվել):

Վանքը շրջապատված է եղել բուրգերով ուժեղացված պարսպով, որը XII դ. վերջին կառուցել էր Նանա թագուհին:

Սաղմոսավանք

Սաղմոսավանքը գտնվում է Սաղմոսավան գյուղի արևելյան կողմում, Քասաղ գետի աջ ափին, անդնդախոր կիրճի եզրին: Հիշատակվում է վաղ միջնադարից: Ամբողջովին կազմավորվել է XIII դ. Առաջին կեսին: Համալիրը կառուցել են Վաչե և Քուրդ Վաչուտյանները: Բաղկացած է Ս. Սիոն, Ս. Աստվածածին եկեղեցիներից, գավթից և գրատնից:

Ս. Սիոն եկեղեցի -համալիրի գլխավոր եկեղեցին է: Կառուցել է իշխան Վաչե Վաչուտյանը 1215 թ.: Պատկանում է գմբեթավոր, սրահավոր եկեղեցիների տիպին: Հատակագծում արտաքուստ ուղղանկյուն, ներքուստ խաչաձև, չորս անկյուններում երկհարկ ավանդատներով կառույց է: Մուտքը արևմտյան կողմից է: Բարձր գլանաձև թմբուկը և կոնաձև վեղարով գմբեթը եկեղեցուն հաղորդում են սլացիկ տեսք:

Գավիթ-գտնվում է գլխավոր` Ս. Սիոն եկեղեցու արևմտյան կողմում: Կառուցել է Վաչե Վաչուտյանը 1215-1235 թթ.: Քառասյուն կառույց է: Ուշագրավ է գավթի ծածկի համակարգը, որը հայկական ճարտարապետության բացառիկ օրինակներից է:

Գրատուն–եկեղեցի -տեղադրված է գլխավոր եկեղեցու և գավթի հարավարևելյան կողմում: Կառուցել են ՔուրդՎաչուտյանը և իր կին Խորիշահը 1255 թ.` իրենց վաղամեռիկ դստեր` Մամախաթունի հիշատակին: Հատակագծային հորինվածքով տարբերվում է նույն դարաշրջանի մյուս գրատներից: Արևելյան կողմում ունի խորան, իսկ պատերում` խորշեր: Միակ մուտքը արևմտյան կողմից է:

Ս. Աստվածածին եկեղեցի–գտնվում է Ս.Սիոն եկեղեցուց հարավ, գրատան արևելյան պատինկից: Կառուցվել է 1235 թ.: Ուղղանկյուն հատակագծով, արևելյան կիսաշրջանաձև խորանով, թաղածածկ շինություն է:

 

Խոր վիրապ վանք

Խոր վիրապի վանքը գտնվում է Արարատյան դաշտավայրում, Արաքսի ափին, այն տեղում, ուր փակված է եղել Գրիգոր Լուսավորիչը` Տրդատ 3-ի օրոք : Ս.Աստվածածին եւ ս. Լուսավորիչ եկեղեցիները կառուցվել են 1661թ.-ին, մինչ այդ գոյություն ունեցող եկեղեցիների տեղում:

 

Զվարթնոց տաճար

Զվարթնոց կամ ս. Գր. Լուսավորիչ տաճարը եւ կից կաթողիկոսական պալատը կառուցել է Ներսես Գ Շինող կաթողիկոսը 641-661թվերին, այնտեղ, ուր միմյանց են հադիպել Գրիգոր Լուսավորիչը եւ Տրդատ թագավորը (այժմյան Էջմիածին քաղաքից 3 կմ արեւելք): Տաճարը կանգուն է եղել ավելի քան 300 տարի եւ կործանվել է երկրաշարժից: 1900-1907թթ. պեղվել է Խաչիկ վարդապետ Դադյանի կողմից: Այժմ պահպանված են տաճարի եւ պալատի ավերակները:

Фернан Леже

 

1)Ошибкой в живописи является сюжет. Ошибка кино — сценарий. Освобожденное от этого груза, кино может стать гигантским микроскопом вещей, никогда не виданных, никогда не ощущаемых.

2) Пока человеческое тело рассматривается как сентиментальный или выразительный знак в живописи, эволюция в изображении людей будет невозможна. Ее развитие сдерживается доминированием субъекта на протяжении веков.

3) Ренуар изображал то, что видел. Я изображаю то, что понял.

 

 

4) Человеку нужен цвет, чтобы жить, это подобно тому, как необходимы такие элементы как огонь и вода.

5) Я хотел бы построить фильм из деталей предметов, но он стал бы слишком абстрактным экспериментом, недоступным для понимания публики.

6) Роман на экране это принципиальная ошибка, связанная с тем, что большинство режиссеров литературны по своему происхождению и получили литературное образование. Они приносят в жертву такую великолепную вещь, как «движущееся изображение», чтобы навязать нам историю, для которой книга — куда лучшее место. И снова эта злосчастная «экранизация», столь удобная, но останавливающая любое новшество.

Источник:http://quotesbook.info/quotes/person/Fernan-Lezhe

Ֆերնան Լեժե

Խաղաթղթեր
Հեղինակ: Ֆերնան Լեժե
 1917 թ.
ժանր:Պատմական նկարչություն
Հովանոցը և կատելոկ գլխարկը
Հեղինակ:
 1,3 м x 98 см
1926 թ.
 Նյութերը: Նավթից ներկեր
Mona Lisa բանալիների հետ
Հեղինակ: Ֆերնան Լեժե
1930 թ.
Ժանր:Աբստրակտ
Կինը կապույտի մեջ
Հեղինակ: Ֆերնան Լեժե
 1912 թ.
Ժանր: Դիմանկար
ՈՒղղություն: Կուբիզմ
Անտառում մերկացածները
 Հեղինակ:  Ֆերնան Լեժե
 1910 թ.
Механический балет-Մեխանիկական բալետ
1924 г. ‧ Чёрно-белая съемка/Короткометражный фильм ‧ 19 мин.

Fernand Léger


Фернан Леже родился 4 февраля 1881 года в нормандском городе Аржантан на севере Франции. Его отец, Анри Арман Леже, занимавшийся разведением домашнего скота, умер через несколько лет после рождения будущего художника. Мать, урождённая Мари Адель Дюнон, жила на своей ферме в Лизоре вплоть до самой смерти в 1922 году.

  • 1890—1896 Учится в аржантанском колледже и в церковной школе в Теншебре
  • 1897—1899 Учится у архитектора в Канне
  • 1900—1902 Едет в Париж; работает чертежником у архитектора
  • 1902—1903 Находится на военной службе во 2-м саперном полку в Версале
  • 1903 Поступает в Высшую школу декоративного искусства. Получает отказ в приеме в Высшую школу изобразительных искусств; посещает вольнослушателем курсы Жерома и Феррье, а также Академию Жюлиана; часто ходит в Лувр. В ранних работах Леже заметно влияние импрессионизма.

Ф. Леже. Мужчина и женщина, 1921.
Холст, масло 92.1 × 64.8 см. Художественный музей Индианаполиса, Индиана, США

  • 1904—1907 Ведет тяжёлую трудовую жизнь; совместно со своим земляком Андре Маром снимает мастерскую. Работает у архитектора и ретушером у фотографа. Болезнь вынуждает провести зиму 1907 года у его друга Вьеля на Корсике, в Бельтодере, куда впоследствии неоднократно возвращается. Потрясён посмертной выставкой Сезанна в салоне «Независимых» в 1907 году
  • 1908—1909 Поселяется в «Улье», где знакомится с Архипенко, Лораном, Липшицем, позже с Сутиным, Шагалом, Делоне и их гостями: Максом Жакобом, Аполлинером, Реналем, Сандраром и другими. Некоторые из них становятся его друзьями. Принимает участие в Осеннем салоне. Знакомится с художником-примитивистом Анри Руссо — Таможенником. С 1909 г. Леже примыкает к новому направлению, кубизму. В дальнейшем сюжеты его произведений становятся всё более абстрактными, хотя на позднем этапе Леже отходит от абстракционизма, по крайней мере в своих станковых произведениях. Значительное место в творчестве Леже занимают социальная и индустриальная темы. Помимо живописи художник занимался также и керамикой, книжными иллюстрациями, дизайном одежды и ковров, работал в театре и кино.
  • 1910 Владелец художественной галереи Канвейлер, поддерживающий Пикассо и Брака, покупает несколько картин Леже, что позволяет Леже год спустя переехать на улицу Ансьенн Комеди. В Пюто знакомится с Жаком Вийоном и через него с группой «Золотое сечение»
  • 1911 Вместе с Глезом, Делоне и другими участвует в выставке «Независимых»: в зале № 41, прозванном «залом кубистов», экспонирует картину «Обнаженные в лесу». Вместе с этой группой выставляется и в Брюсселе. Участвует в Осеннем салоне картиной «Свадьба». Совместно с Андре Маром разрабатывает проект интерьера столовой и рабочего кабинета
  • 1912 Выставляет у «Независимых» картину «Курильщики» и в Осеннем салоне «Женщину в голубом». Участвует и в других общих выставках, в частности в выставке группы «Золотое сечение». Первая экспозиция в галерее Канвейлера
  • 1913 В мае в Академии Васильевой читает лекцию «Истоки живописи и её изобразительная ценность», текст которой публикуют в Париже, Берлине и Бергене. Участвует в выставке «Независимых», в «Армори Шоу» и в первой выставке Осеннего салона в Берлине. В октябре подписывает договор с Канвейлером на продажу ему своих работ. Снимает студию в доме № 86 по улице Нотр-Дам-де-Шан, которую сохраняет за собой до конца жизни
  • 1914—1916 В мае 1914 г. выступает с новой лекцией «Новые открытия в современной живописи» в академии Васильевой. 2 августа мобилизован и направлен в саперные войска. Два года находится на фронте под Аргонами и Верденом. Рисует в траншеях и в местах расквартирования. В сентябре 1916 года под Верденом, где занимался транспортировкой раненых, был отравлен газом
  • 1917 Находится на излечении в Виллепинте. Вновь начинает заниматься живописью. В конце года его увольняют с военной службы
  • 1918—1919 Напряжённо работает, делает иллюстрации для произведений Сандрара. Женится на Жанне Лой. Начинает работать над картинами «Диски», «Город», «Механические элементы». Выставляет свои работы в парижской галерее Леонса Розенберга «Эффор модерн» и в Антверпене в галерее «Селексьон»
  • 1920 При основании журнала «Эспри нуво» завязывает дружеские отношения с Ле Корбюзье. Пишет полотна «Механик» и «Большой обед». С этого года на протяжении многих лет выставляется у «Независимых»
  • 1921 Вместе с Сандраром участвует в работе над фильмом Абеля Ганса «Колесо». Иллюстрирует книгу Андре Мальро «Бумажные луны». Знакомится с Ван Дусбургом иМондрианом
  • 1922 Выполняет проекты декораций, костюмов и занавеса к постановке «Каток» на музыку Дариюса Мийо для Шведского балета Ральфа де Маре
  • 1923 Выполняет проекты декораций и костюмов для балета «Сотворение мира» на музыку Мийо по либретто Сандрара в постановке Ральфа де Маре. Работает над декорациями к фильму «Бесчеловечная» Марселя Л’Эрбье с музыкой Мийо; участвует в подготовке проекта одного из залов выставки «Независимых»
  • 1924 Ставит фильм «Механический балет» (операторы Ман Рэй и Дадли Мэрфи, музыка Дж. Антейла). Совместно с Озанфаном, Мари Лорансен и Александрой Экстероткрывает свободную художественную школу. Читает лекцию в Сорбонне. Вместе с Розенбергом путешествует по Италии, восхищается Равенной
  • 1925—1927 С известным трудом удаётся выставить абстрактное панно на Международной выставке современных декоративных и промышленных искусств в павильоне Ле Корбюзье и в павильоне Мэллет-Стивенса, демонстрирующем проекты здания одного из французских посольств. Выставки: галерея Андерсона, Нью-Йорк; Бруклинский музей; галерея «Катр Шемен», Париж; персональная ретроспективная выставка у «Независимых». Проявляет все больший интерес к предметам
  • 1928 Выставляет 100 работ и читает лекцию в галерее Флехтхейма в Берлине; выставка в галерее «Эффор модерн» в Париже
  • 1929 Вместе с Озанфаном открывает Современную академию
  • 1930 Выставки в Лондоне в галерее Лейкестера и в Париже в галерее Поля Розенберга. Знакомится с Колдером
  • 1931 Проводит лето в Австрии у своих друзей Марфи. В сентябре-декабре совершает поездку в Нью-Йорк и Чикаго. Выставки в галереях Джона Беккера и Дюран-Рюэля
  • 1932 Преподаёт в Академии «Большой хижины». Посещает Скандинавские страны. Выставка в Нью-Йорке, в галерее Валентена
  • 1933 Большая выставка в Цюрихе, в Кунстхаусе, на которой Леже присутствует лично. Вместе с Ле Корбюзье едет в Грецию на международный конгресс современной архитектуры. На обратном пути на корабле читает лекцию «Архитектура и жизнь»
  • 1934 Выставка в галерее Виньона. Лето проводит у Марфи в Антибе. В августе в Лондоне готовит декорации для фильма Г. Дж. Уэллса «Форма вещей будущего». В сентябре выставка в Стокгольме в Современной галерее. Лекция в Сорбонне «От акрополя до Эйфелевой башни»
  • 1935 На всемирной выставке в Брюсселе оформляет зал физической культуры, построенный по проекту Шарлоты Перрьян. В октябре вновь едет в соединенные Штаты, где встречается с Ле Корбюзье. Большая выставка в Музее современного искусства в Нью-Йорке и в Институте искусств в Чикаго
  • 1936 в «Дискуссии о реализме» подчеркивает свою духовную независимость. Выставляется в Салоне мурального искусства

Ф. Леже. Большой подсолнух, 1952 [1]
Полихромная скульптура (крашенная бронза). Высота 354 см.
Музей изящных искусств, Монреаль, Канада